Via Twitter kom ik nog eens ergens. Gezellig een dagje Amsterdam met Ankie Cuijpers ontstaat via Twitter en prompt volgt een uitnodiging van Marijke Kaatee om de zomerschool te bezoeken. Leuk!
Ik ben eigenlijk niet bekend met het fenomeen zomerschool al lees ik er op Twitter wel het een en ander over. Niet iedereen is daar positief. Ik ben dan ook benieuwd naar mijn ervaringen.
Vrijdagochtend vertrek ik op de fiets vanuit de Baarsjes naar Geuzenveld. Ik fiets op de gok en geniet ondertussen van het stedelijke landschap waar ik doorheen fiets. Ik heb niet veel kennis van de demografie van Amsterdam maar ik zie om mij heen ruime wijken met veel groen en speelmogelijkheden. De zomerschool is op basisschool het Koggeschip. Een mooi nieuw schoolgebouw met voor de school een plein met speeltoestellen. Ik loop met ouders mee naar binnen. Iedereen heeft handen vol met hapjes en lekkernijen.
In de aula drentel ik een beetje rond en vergaap mij aan een prachtige hoge wand met schuifdeuren. De ene kant is zwart en de andere kant is wit zodat er een beamer op geprojecteerd kan worden. Al snel heeft Marijke Kaatee mij in de gaten en neemt me mee naar een klas waar ik de presentaties van de groep mag bijwonen. Zelf gaat ze naar een andere groep om te assisteren.
Ik ben te gast in groep Blauw waar ongeveer 15 of 16 kinderen zijn en 2 juffen. De ouders hebben plaats genomen aan de rand van het lokaal en kijken vol trots naar hun kinderen.
De juf heet iedereen welkom en geeft dan het woord aan de leerlingen. Ze beginnen zoals ze dat iedere dag hebben gedaan: aan het (scrum?) bord. Wie voelt zich niet/wel happy? Zijn er nog successen te vieren? (de juf is trots op de ouders dat ze er zijn en de ouders zijn trots op hun kinderen en blij met de juffen dat het 3 fijne weken zijn geweest!)
Telkens komen er verschillende kinderen aan het woord die vertellen wat ze de afgelopen weken hebben gedaan. Heel erg veel taal en rekenen maar ook excursies met een stadswandeling en een bezoek aan het Rembrandthuis. Kinderen hebben geluisterd naar het verhaal van iemand die geboren is in de Tweede Wereldoorlog en ze zijn de straat op gegaan om stelling voor te leggen aan het winkelende publiek. Familiewapens gemaakt, leren etsen, excursies voorbereid, (auto-)biografieen geschreven en een toekomstverhaal. Al het gemaakte werk gaat terug naar de basisschool zodat ze daar aan de leerkracht kunnen laten zien wat ze hebben gedaan.
Vanaf februari worden scholen (de 45 in Amsterdam Nieuw-West) voorzien van informatie en kunnen leerlingen aangemeld worden. Maximaal 80 leerlingen verdeeld over 5 groepen doen mee met de zomerschool. Er zijn meer aanmeldingen dus is er een wachtlijst. In de klassen van 12 tot 18 leerlingen zijn 2 leerkrachten, 1 met veel ervaring en 1 nieuwe leerkracht. De juf die ik spreek geeft aan dat ze het erg leuk vind om op de zomerschool te werken. Ze krijgt echt zaken voor elkaar en ziet kinderen groeien in 3 weken. Dat is anders dan in haar eigen dagelijkse lespraktijk waar meer leerlingen haar aandacht nodig hebben. Marijke Kaatee geeft ook aan dat de leerkrachten alleen maar les hoeven te geven. Alle randvoorwaarden voor het goede verloop van de excursies doen ondersteuners. Dat is wel een fijn gevoel en voelt als een geoliede machine.
Het spreekt me aan dat het boek: ‘De kinderen van Amsterdam’ centraal staat.
Wat ik meeneem? Het visueel maken van taal. Woorden als ‘beerput’ en ‘moeras’ of ‘drassig’ kregen echt een plek in de klas. Ook bij mij in de klas merk ik vaak dat ik te makkelijk over woorden denk: ach dat snappen ze wel. Of 1x uitleggen is wel genoeg. Daar kan ik dus nog van leren door woorden te visualiseren en er op terug te komen.
Wat ik meegeef? Op de terugweg lunchte ik aan de Bos en Lommerweg en daar lagde Bosatlas van Amsterdam die ik op mijn gemak doorgekeken heb. Boordevol bronnen voor lesmateriaal die vast aansluiten bij het mooie boek ‘de kinderen van Amsterdam’ dat ik nog kreeg van Marijke.
Het was een leuke leerzame activiteit in mijn vakantiewoonplaats Amsterdam. Bedankt Marijke!